مشخصه جریان- ولتاژ یک دیود تونل زنی تشدیدی تحت تابش موج الکترومغناطیسی

در این مقاله مشخصه جریان- ولتاژ یک دیود تونل­زنی تشدیدی تحت تابش موج الکترومغناطیسی محاسبه و با نتایج حاصل وقتی تابش الکترومغناطیسی وجود ندارد مقایسه شده است. برای محاسبه مشخصه جریان- ولتاژ نیاز به محاسبه ضریب عبور الکترون­ها از ساختارهای سد و چاه در این قطعه می­باشد که برای محاسبه ضریب عبور الکترون­ها در حضور تابش الکترومغناطیسی روش تفاضل متناهی حوزه زمانی ( fdtd ) و در حالتی که تابش الکترومغناطیسی وجود ندارد روش ماتریس انتقال ( tmm ) و روش تفاضل متناهی حوزه زمانی به کار برده شده است. نتایج حاصل نشان می­دهند که حضور تابش الکترومغناطیسی باعث می­شود تا حالت­های تشدید فرعی دیگری روی منحنی ضریب عبور ظاهر شوند که به فاصله ħω از حالت­ تشدید اصلی (بدون حضور تابش الکترومغناطیسی) و از یکدیگر قرار دارند. حضور تابش الکترومغناطیسی باعث می­شود تا همچنین روی منحنی مشخصه جریان- ولتاژ این قطعه، علاوه بر قله اصلی قله­های فرعی دیگری ظاهر شوند که به فاصله ħω از قله اصلی قرار دارند. تحت تابش الکترومغناطیسی تعداد قله­های موجود روی منحنی مشخصه جریان- ولتاژ از تعداد قله­های موجود روی منحنی ضریب عبور کمتر است که به دلیل این است که مشخصه جریان- ولتاژ، حاصل انتگرالگیری روی انرژی الکترون­ها است، بنابراین قله­های تیز و با ارتفاع کم روی منحنی ضریب عبور در مشخصه جریان- ولتاژ ظاهر نمی­شوند.